Di Riifkükskes

fan Anni Witgens
Di Käls sin doch richtige Blaage. Di kan me ni alien loete, ömer ongedöldich. Wän se et Eate ens en paar Schtöntsches laater kriige wi se gewent siin, dan maake se sich sälefs wat. Fö körtem woer ek na en Kofikräntske, du ging mine Maan draan on bakde sich sälefs Riifkükskes. Wi ek du na Huus koom, du woer wat gefälich. Nää, nää, wat et ni al geft!

Mine maan schtoon in Hemtsmaue an`en Heart on woer an`t Riifkükskes bake. De Schpüül fol Kroom, den Dösch fool. On du woer ööm ook noch en Schtök pasiert, dat mot ek au fertele.

Di Manlüü köne ja ni oone pöfe siin. Du hat`e sich töschen et Riifkükskesbake en Tsigrät gefriemelt. Di fiil em ut`e Häänt. Hä wel sich gau böke, öm di Tsigrät optekriige, doe haut hään met dä lengken Älembooch op dä Paneschtiel. Di Pan met è Riifkükskes ging in`e Loch wi “Hau den Lukas”. Di Pan koos`e noch griipe, äwer di fier Riifkükskes, di doe driin woere, flooge piilräch in`e Schtoof eriin. Äwer glöft gee, dat Döpe hät di fier Riifkükskes wiergefonde? Ken Dengken draan!

Wi ek tuus koom on wel di Schtoowendüer fan bene tumaake, wat häb ek in`e Haant? An`e Klengk es et kleawe gebliewe, ien Riifkükske. Mine Maan, dään an`en Heart schtiet, dräät sich öm on knort mich aan, oone den Daagestiit te sege:”Wat häs`e daan? Ooch, dat es den örschte.” Ek gon na de Schpüül, wel mich di fetige Häänt wosche on griip in dat Siepbäkske. Wat häüb ek in`e Haant? Joo, en Riifkükske. Mina Maan an`en Heart dräät sich ömon sät: “Maak doch gen Gedööns, dat es den twede.”

Wi ek daan äntlek op dat Soofa soet, kiik ek ens op`e Klok, wi laat et wäl es. Ek kiik ene Kier, ek kiik noch ens, on wat ment ge wäl, wat an et Tsiferblaat hing? Joo, en Riifkükske. Mine Maan dräät sich blues öm on sät: ”Aha, dän därde.” Dä letsde äwer häbe we an dän Oowent ni mier gefonde. Dä foon hä sälefs dä nästen Daach. Wi hään sich et Märges sin Schuun aantreke wel, woe graatscht hään doe met sin Braselspüet eriin? In wat Fetiges, Glitschiges. “Ferdölt nochemoel”, sät hään, “wään hät mich dat in`e Schuun gedaut?” Du häb ek gesaach: “Dat es dä färde.”